Vis vaak verontreinigd met zware metalen. Voedingssupplement met visolie schoon alternatief!
29 februari 2016Uit recente data van de Commissiewerkgroep Milieucontaminanten (CWG) blijkt dat veel vissoorten niet voldoen aan het veilige maximale niveau van kwik, die is vastgesteld op 1 mg/kg. In voedingssupplementen is het toegestane maximum voor kwik een factor 10 lager. Er is dus een manier om gezonde omega- 3 vetzuren te consumeren zonder een hoge kwikbelasting.
Het eten van vis is voor veel mensen onderdeel van een goed en gezond voedingspatroon. Het Voedingscentrum raadt iedereen dan ook aan één keer per week (vette) vis te eten. In vette vis zitten belangrijke vetzuren, zoals bijvoorbeeld omega-3, die een unieke rol spelen in het ondersteunen van hart en bloedvaten. Des te hoger de consumptie van vis, des te beter is dan al snel het idee. Echter, in bepaalde vissoorten komt verontreiniging met zware metalen vaak voor. Een hoge visconsumptie kan hierdoor gevolgen hebben voor de gezondheid van bijvoorbeeld zwangere vrouwen.
Uit een recent onderzoek blijkt dat kinderen van vrouwen die meer dan drie keer per week vis aten tijdens de zwangerschap een hoger risico hebben op overgewicht. Dit zou mogelijk het gevolg zijn van de verontreiniging van de vis met zware metalen. Voor vis is het maximum van bijvoorbeeld kwik vastgesteld op 1 mg/kg. Kwikverontreiniging is een groot probleem en binnen de gestelde norm blijven is lastig gebleken. In 50% van de gevallen kan men niet aan de norm voldoen. Er is nu dan ook discussie over de versoepeling van de norm.
Voor voedingssupplementen met visolie ligt het maximum voor kwik een factor 10 lager. Als bron voor omega-3 vetzuren zijn voedingssupplementen een goed alternatief. Dit omdat je met een supplement gezuiverde visolie consumeert en je niet de hoeveelheden kwik binnenkrijgt, die in sommige vissoorten zit.
Bronnen:
- Artikel uit Voeding Nu, 15 februari 2016
- Stratakis, Nikos, et al. “Fish Intake in Pregnancy and Child Growth: A Pooled Analysis of 15 European and US Birth Cohorts.” JAMA pediatrics (2016).
- Publicatie CWG, milieucontaminanten, 3 februari 2016